Geef ons heden ons dagelijks... brandhout!
Al tientallen keren bezochten Jan Haasjes en Ditmar Markusse onze broeders en zusters van partnergemeente Harul in Moldavië. Ondanks dat went het verblijf in het armste land van Europa nooit. Wie hier hulpbehoevend of gehandicapt is, heeft doorgaans alleen de kerken als reddingsboei. Vanuit Kampen coördineren de beide mannen, samen met de leden van de Projectcommissie Moldavië, die hulp ter plaatse en komen dan de meest schrijnende toestanden tegen. “Soms moeten mensen kiezen: kopen we brood of brandhout van ons laatste geld?”
Zowel op het platteland
als in de hoofdstad Chisinau (Russisch: Kishinev) leven tal van mensen ver –
maar dan ook ver – onder de armoedegrens. Op hulp van de overheid hoeven ze
niet te rekenen, zo ondervonden Ditmar en Jan meermalen. Zelfs een gesprek met
de president en andere hoogwaardigheidsbekleders leverde niks op. Ditmar: “Die mannen
wilden ons best te woord staan, maar je merkte aan alles dat zij nul komma nul
belang hadden bij onze zaak. Dat de regering haar ‘eigen’ landgenoten zo aan
hun lot overlaat, is erg frustrerend.”
Met een lege koffer naar huis
Ondanks dat blijven de
beide mannen zich vol goede moed inzetten voor hun Moldaafse vrienden. Jan: ”De
nood is ontzettend hoog en juist daardoor is het zulk dankbaar werk. De eerste
keer dat ik thuiskwam, was mijn koffer leeg. Maar in elk huis dat je
binnengaat, word je overspoeld met dankbaarheid. De zak met eten die we brengen
is negen van de tien keer regelrechte gebedsverhoring. Dan hadden die mensen
niks meer in huis, ook geen geld om wat te gaan kopen.” Ditmar vult aan: “In al
die ellende zie je toch een enorm vertrouwen op God. Dan weet je waar je het
voor doet.”
Stapelbedden
In 2011 maakt Jan zijn
eerste reis naar Moldavië en ook dat was een antwoord op een belangrijke vraag
waar hij al lang mee rondliep. “Ik was druk met de beddenzaak in de Geerstraat,
maar zocht een mogelijkheid om concrete hulp te bieden aan wie het nodig had.
Ditmar en de projectcommissie waren op dat moment al volop hulp aan het
coördineren voor de weeshuizen in Moldavië (een aantal zijn nu door de regering
gesloten, red.). Hij zocht stapelbedden, want deze kinderen sliepen veelal op
de kale vloer. Zo kwam hij bij mij in de zaak terecht en ging het balletje rollen.
Inmiddels zijn we samen meer dan veertig keer naar Moldavië gereisd – soms gaan
er ook andere commissieleden met ons mee – en er was meteen een klik met de
mensen daar. We hebben altijd een goed contact gehad en hebben veel vrienden
daar.”
Corona gooit roet in het eten…
Negen maanden geleden brachten
Ditmar en Jan hun laatste bezoek aan de voormalige Sovjetrepubliek. Het ‘gat’
is in al die jaren niet zo groot geweest, maar ook hier is het coronavirus
spelbreker. Ditmar: “Alles gaat nu telefonisch of via e-mail en dat is erg
lastig. Gelukkig heeft de gemeente Harul zelf de voedselhulp kunnen oppakken,
maar de feeling is weg omdat je er zelf niet bij bent. Juist dát is zo
belangrijk voor de moraal van de mensen daar.”
… en toch een bakkerij opstarten
Omdat er nu niet kan worden gereisd, hebben we wel
de gelegenheid om aan het nieuwste project te werken: het opstarten van een
bakkerij bij de plaatselijke christelijke gemeente in Baltzate, één van de dorpen net buiten Chisinau. De bedoeling is
dat hier in de toekomst dagelijks tientallen broden over de toonbank gaan. Voor
omgerekend zo’n 30 cent per stuk voor wie het betalen kan, gratis voor wie het
geld aan brandhout moest besteden. Met hulp uit Kampen hoopt de projectcommissie
Moldavië een
goedlopend project op te bouwen die velen kan voorzien van de eerste
levensbehoeften, dagelijks brood, maar in het verlengde hiervan ook Geestelijk
voedsel!
Geef hen heden hun dagelijks brood
Zoals
u hebt gelezen, kunt u onze broeders en zusters en alle hulpbehoevenden in Moldavië
heel concreet helpen! En die hulp blijft ontzettend hard nodig, zeker in de
winter als het brandhout, het brood en het geld op zijn. Geef daarom
alstublieft ruimhartig en maak uw bijdrage over op NL60 ABNA
0466825560 t.n.v. Stichting Harul Moldavie. Heel hartelijk dank!